De doopkleding uit de 18de eeuw was al erg ontwikkeld, er werd op niets bezuinigd. Meters kant of prachtig borduurwerk, of allebei, zaten in de doopkleding. Simpele doopjurken waren dus ook al niet gebruikelijk meer (zie vorige Miniblog) De doopkleding toen was bijna altijd wit. Dat kwam omdat de baby's allergisch waren voor de verfstoffen die ze voor de andere kleuren gebruikten. Deze doopkleding begon al meer te lijken op onze doopkleding nu.